Feyenoord-icoon baalde flink van 2-3 PSV én van juichende PSV'ers | 'Zo’n irritant mannetje'

Feyenoord - PSV staat weer op de agenda. Die wedstrijd geldt tegenwoordig als de topwedstrijd van Nederland. Zowel de selectie van PSV en Feyenoord gelden als de beste selecties van Nederland, waarbij we gerust kunnen concluderen dat de selectie van Peter Bosz tot de beste selectie van Nederland kan worden gezien. 

Wel lijken de Rotterdammers dit seizoen iets opgeschoven te zijn richting PSV als we naar de kwaliteiten van de beide selecties kijken. Opgeschoven in de zin dat de verschillen van vorig seizoen dit seizoen nog niet op de ranglijst tot uiting komen.

De laatste editie van Feyenoord - PSV gaf een enorm spektakel. Feyenoord nam in mei van dit jaar een 2-0 voorsprong en leek op de 3-0 af te stevenen. De ploeg van Peter Bosz wist de rug te rechten op een middag waarop het gros van voetbalminnend Nederland in de veronderstelling was dat de schaal in Amsterdam uitgereikt zou kunnen gaan worden. Het liep allemaal anders, zag ook Feyenoord-icoon Ben Wijnstekers, die tegelijkertijd van zichzelf vindt dat zijn voetbalbeleving wel wat overdreven genoemd kan worden.

In Kop van Zuid, het nieuwe boek over Ben Wijnstekers, vertelt de oud-verdediger over zijn liefde voor Feyenoord en zijn voetbalbeleving rond de Rotterdamse club. Hij speelde tussen 1975 en 1988 voor Feyenoord en is op zeventigjarige leeftijd nog vaak in De Kuip te vinden. 

De laatste editie van Feyenoord - PSV maakte heel wat los bij Wijnstekers, die zijn belevingen van die dag deelt. Noa Lang zette PSV op het juiste spoor, zag Wijnstekers. Bij de 2-2 ging Lang op de boarding staan richting het thuispubliek. “Toen dacht ik: als ik nu in het veld zou staan, dan zou ik die Noa Lang toch een partij te grazen nemen. Dat vind ik zo’n irritant mannetje”, citeert het Algemeen Dagblad Wijnstekers in zijn nieuwe boek.

“In die wedstrijd maakte hij een handsbal, schoot hij de bal weg en provoceerde hij het publiek door op reclameborden te gaan staan. Als ik op het veld had gelopen, dan had ik hem zo een zetje de gracht in gegeven. Daartoe zou ik in staat zijn. Eigenlijk moet je erboven staan, maar dat ligt niet in mijn karakter. Daarvoor heb ik te veel temperament. Ik zou gezegd hebben: ‘Niet in ons stadion, vriend.'"

Wijnstekers geeft toe dat hij soms van zichzelf vindt dat hij het voetbal te overdreven beleeft. Daar kan hij echter weinig aan doen. Vanaf mijn vijfde ben ik meegesleurd in dat sfeertje. Het is toch altijd weer een combinatie van overleven, van je afbijten en trots zijn op de club. Dat gevoel heb ik heel sterk als ik wedstrijden kijk. Dan ben ik fanatiek en scheld ik af en toe. Ik ben er zo mee bezig, elke dag. Soms zeg ik tegen mezelf: ‘Doe nou niet zo gek, man, doe eens normaal.’ Maar het gaat er niet uit", beweert de Rotterdammer pur sang.

Bij de laatste editie van Feyenoord - PSV, aldus de befaamde 2-3, kreeg Wijnstekers het aan de stok met PSV-fans op de eretribune.  ‘Al die PSV’ers hier op de tribune stonden te juichen', wijst Wijnstekers naar de late 2-3 overwinning van PSV in De Kuip. “‘Doe niet zo overdreven, man, ga dat lekker in je eigen stadion doen’, riep ik. Terwijl als ik daar in het stadion ben, sta ik ook als een gek te juichen en denken ze vast: wat is dat voor maffertje? De mensen van het bestuur zeggen weleens met een glimlach: ‘Rustig nou, Ben, even rustig nu hè.’ Maar eigenlijk heb ik er schijt aan, haha", aldus Wijnstekers met toch nog wat zelfinzicht.