Excuses in live uitzending ESPN | Marciano Vink neemt het op voor Waterreus: 'Tegen de afspraken in'

De beide voormalig PSV-ploeggenoten Marciano Vink en Ronald Waterreus zorgden zaterdagavond voor een stukje vermaak op ESPN.

Wat speelde er precies? Marciano Vink zag, of beter gezegd dat vond hij zelf, zich zaterdagavond rond PSV - Heracles genoodzaakt het op te nemen voor Ronald Waterreus. Bij het ESPN-programma De Eretribune werden er zaterdagavond oude beelden getoond van het afscheid van Ronald Waterreus bij PSV.

Dat was volgens de ESPN-analist echter tegen de afspraken in. Waterreus schoof aan bij De Eretribune rond het duel tussen PSV en Heracles Almelo. Bij die laatst club staat Ernest Faber aan het roer, met wie hij gelijktijdig afscheid nam in Eindhoven in 2004. De stadionspeaker maakte echter een enorme blunder, hetgeen bij velen onder ons nog wel op de netvliezen staat.

Het ging als volgt: "Dames en heren, sinds 1994 bij PSV.... Ronald Koeman!", klonk het tijdens de verspreking. Waterreus leek het moment niet te kunnen waarderen, maar Vink greep meteen in. "Dit is al duizend keer geweest en het was een heel stomme fout, op wat voor Ronald een heel mooi moment had moeten zijn. Maar dit moeten we gewoon niet laten zien. Het was ook de afspraak dat het niet getoond zou worden. Dan wordt het toch getoond, dat is niet oké", stelde Marciano Vink orde op zaken.

Presentatrice Aletha Leidelmeijer van EPSN zag dat het verkeerd ging en bood vervolgens meteen haar excuses namens ESPN aan. “Dat is dan niet aardig, sorry!” Waterreus reageerde: "Ik kan er wel tegen hoor. De man die de fout maakte moest zich maandag bij mij aan tafel excuseren. Tsja, ik denk niet dat hij het expres deed. Maar hij moest door het stof en is nooit meer stadionspeaker geweest. Daar had ik helemaal niks mee te maken."

"Ik vind het hartstikke fijn dat Marciano het voor me opneemt. Dat hoeft niet, maar je wil niet weten hoe vaak ik eraan herinnerd word. Het is flauw. Je wordt er gek van", vervolgt Waterreus. "Na die blunder van die man moest ik overigens nog iets zeggen, dus ik zei: als ze na tien jaar m’n naam nog niet kennen, is het inderdaad wel tijd dat ik vertrek", zei Waterreus met een knipoog.