Uitspraken Mo Ihattaren in docu | 'Na vijf minuten zat ik me al te ergeren'

Turbulente jaren heeft hij wel achter zich. Mo Ihattaren kende een bewogen voetbalverleden ondanks zijn nog jonge leeftijd. De aanvallende middenvelder lijkt echter de weg omhoog weer te hebben ingeslagen.

Het werd tijd, dat dan weer wel. Toch zorgt de documentaire voor veel gesprekstof en of dat nu net de bedoeling was valt nog te bezien. Het is namelijk niet allemaal even positief en monter hoe er over Ihattaren wordt gesproken na diens documentaire. 

Bij ESPN in ieder geval verdeeldheid, veel verdeeldheid en veel meningen. In de documentaire laat de 23-jarige middenvelder zich van zijn kwetsbare kant zien, maar zijn houding en uitspraken wekken ook irritatie op. Zeker bij een aantal analisten van de betaalzender.

Zo is de FC Twente-watcher Tijmen van Wissing niet te spreken over de beginfase. "Na vijf minuten zat ik me al te ergeren", begint hij. "Hij liep in Waalwijk op de parkeerplaats en zei: ‘Ze mogen blij zijn dat ik hier ben.’ Even later krijg je dan wel weer sympathie, want dan zie je een kwetsbare jongen met z’n neefjes. En dan met zijn moeder en broers… Dan denk je: ach, het is ook een heel kwetsbare jongen."

Toch blijkt Van Wissing daarna ook anders naar de documentaire te kunnen kijken. "Vervolgens zit hij in de auto naar Sittard met een hoogmoed van: ‘Dit Fortuna gaat wel om mij draaien.’ Dan denk ik: jongen, je hebt vorig jaar 24 wedstrijdjes bij RKC gespeeld. Zorg nou eerst dat je plezier hebt en een paar jaar in de Eredivisie je neus weer aan het venster drukt. Geen enkele subtopper wilde je hebben. En dan zit hij ook nog op te scheppen over Basel dat hem wilde halen… Weinig sympathiek, en dan druk ik me nog zachtjes uit. Dan zit ik me alweer helemaal te ergeren aan dat mannetje."

Ook voormalig PEC Zwolle speler en aanvoerder Bram van Polen is kritsch na het zien van de documentaire. "Wat mij ook wel tegenstaat is dat ze de media niet zochten om hem te beschermen, maar nu wél kiezen voor zo’n documentaire. Dat is hét ultieme podium. Ze willen hem normaal gesproken geen interviews laten geven, maar zo’n docu kan dan wel?"

Collega-analist Kees Luijckx uit zichzelf milder en genuanceerder. "Kijk, Noa Lang had ook zo’n documentaire. Daar kwam hij niet goed uit. Ik heb ook begrepen dat Lang dat uiteindelijk op deze manier helemaal niet wilde. Ihattaren komt hier niet echt slecht uit, maar ook niet per se heel goed. Het is een realistisch beeld. Ik vind zulke documentaires prachtig", besluit Luijckx.