Aanmoedigen zit er (bijna) niet in in het Philips Stadion

PSV was vrijdagavond in het eigen Philips Stadion een maat te groot voor Fortuna Sittard en dat kon het Philips Stadion eigenlijk wel waarderen, hoewel er toch vaak een 'maar' aankleeft.

Het gaat al enige jaren op rij sportief en financieel goed tot zeer goed met de club. Voor sommigen, met de nadruk op sommigen, is het echter nooit genoeg. Kritiek geven is dan ook het makkelijkste, nooit tevreden zijn ook. Waarderen en waardering uitspreken is voor sommigen, met de nadruk op sommigen, vaak lastiger. 

De ploeg van Peter Bosz was vooral voor rust oppermachtig en legde de Limburgers volledig haar wil op. Er werd met 5-2 gewonnen dankzij een dubbelslag van de in vorm verkerende Ismael Saibari en treffers van Dennis Man, invaller Ricardo Pepi en Guus Til.

Er begeven zich lieden, PSV-fans mag je het bijna niet noemen en wellicht is het er slechts één, die al na een aantal foutieve passes beginnen te fluiten. Heel licht en vrij kort, maar zo nu en dan toch hoorbaar. Vrijdagavond was het weer zover. De klok telde nog geen 6 minuten en de eerste fan, supporter dan wel criticaster presteerde het alweer om zijn vingers aan de mond te zetten. 

Het Philips Stadion kan een geweldig sfeervol stadion zijn. Met name rond Champions League-avonden is het genieten geblazen en zijn er geregeld journalisten van buitenlandse maar ook binnenlandse media, die de sfeer in het stadion zeer kunnen waarderen maar ook bejubelen na positief verraast dan wel verbaasd te zijn. Het Philips Stadion kan exploderen van enthousiasme en vreugde en support, met de nadruk op 'kan' want evenzo vaak is het andersom. 

Een thuiswedstrijd tegen Napoli is eigenlijk geen graadmeter want het scoreverloop zat mee. Immers werd er vrij snel na de 0-1 getekend voor de gelijkmaker maar een Europese thuiswedstrijd waarin even niet loopt, zoals vorig seizoen tegen FK Sjachtar Donetsk, is wel een graadmeter. Na een 0-2 ruststand trakteerde het Philips Stadion de ploeg op hels en vrij massaal fluitconcert, terwijl een wedstrijd op het hoogste Europese niveau iets heel anders is dan een Eredivisie-wedstrijd. De kans is dus groter dat er niet snel een voorsprong op de borden verschijnt. Pas diep in de tweede helft, na de rode kaart voor FK Sjachtar Donetsk, besloot het Philips Stadion achter de ploeg te gaan staan. De rest is geschiedenis want we weten immers allemaal hoe die wedstrijd eindigde.

Vrijdagavond andermaal gefluit in het Philips Stadion. In de tweede helft met name, die natuurlijk ook ondermaats was. Een deel van het Philips Stadion denkt nog steeds naar een computerspel te kijken. Week in week uit moet er ultragoed voetbal op de mat gelegd worden, het liefst zo'n 55 tot 60 keer per seizoen. Dat verwende en ultra-kritische deel van het Philips Stadion krijgt het maar niet voor elkaar de koppeling te maken dat aanmoedigen meer brengt dan uitfluiten. Aanmoedigen zit er dan ook niet in in het Philips Stadion, op enkele momenten na. 

De Oostribune en een deel van de Noordtribune zijn een positieve uitzondering op bovenstaande. Ook tegen Fortuna Sittard liet dat deel van het Philips Stadion zien de prestaties van de afgelopen 4 tot 5 weken wel degelijk te kunnen waarderen door de ploeg aan te moedigen bij 3-1 en 4-2. Het leidde prompt tot meer doelpunten. Dat gelukkig maar soms kleine deel van het Philips Stadion, dat als een klein, ontevreden kind de vingers naar de mond haalt om ongenoegen kenbaar te maken, zou eens bij zichzelf te rade moeten gaan of thuisblijven niet voor iedereen een betere optie is. U wordt gemist als kiespijn...