De verwachtingen rond Zakaria Bakkali waren rond 2012 en 2013 hoog gespannen, zeer hoog gespannen. Precies zoals de verwachtingen anno 2021 rond Mo Ihattaren ook zeer hoog zijn gespannen.
Keuzes maken is soms een kunst en de juiste keuzes maken is al helemaal lastig en zeker als je niet helemaal stevig in je schoenen staat. Die situatie gold 7 tot 8 jaar terug voor Zakaria Bakkali, die vorige week ineens aan Sparta Rotterdam werd gelinkt.
We kennen en herkennen allemaal nog het destijds grote talent van Ismail Aissati nog, naast de talenten van Bakkali. De carrière van beide voormalige toptalenten verlopen parallel. Iedere twee jaar is er een neergang zichtbaar in de vorm van een nieuwe club die net weer wat lager in de rangorde van voetbalclubs staat dan de voorgaande werkgever.
Inmiddels is Zakaria Bakkali speler van Beerschot en de vraag is dan ook wat de volgende club van Bakkali zal gaan worden? Dat zal een club in de marge gaan worden. Een club als MVV of RKC en in Belgie bv een Tweedeklasser als KFC Dessel Sport, om vervolgens te eindigen bij de amateurs van AFC in Amsterdam. Een traject als dit valt niet uit te sluiten voor Zakaria Bakkali.
Heden ten dage is Beerschot zijn nieuwe werkgever. “Waarom ik voor Beerschot heb gekozen?”, zegt Bakkali tegen het Laatste Nieuws. “Er waren nog enkele andere opties, maar dit was voor mij de beste oplossing. Beerschot is een ambitieuze club, ik had een goed gesprek met trainer Will Still, het is niet ver van huis en er is een zekere familiale band. En mijn vader heeft vroeger vlakbij gewoond.”
“Ik kan begrijpen dat er aan mij wordt getwijfeld. Maar zelf ben ik honderd procent positief. Het grote probleem is dat ik in de voorbije jaren behoorlijk wat pech heb gehad met blessures, maar in mijn hoofd blijft alles mogelijk. De Bakkali van PSV zit nog steeds in mij. Ik zie dit dan ook helemaal niet als mijn laatste kans. Vergeet niet dat ik nog altijd maar 25 ben. Ik leg mezelf geen onnodige druk op.”
En aan dat laatste schort het nu net precies. In de top legt een topspeler zichzelf juist heel veel druk op. In de overtreffende trap is Arjen Robben daar een lichtend voorbeeld van. Spelers als Bakkali en Mo Ihattaren zouden eigenlijk verplicht bij Arjen Robben in de leer moeten.
De carrière van Bakkali en ook die van Aisatti zouden als dienend voorbeeld voor Mo Ihattaren moeten gelden; een typisch voorbeeld van hoe het niet moet. Gelukkig heeft Ihattaren een zaakwaarnemer die daadwerkelijk deuren kan openen maar als het echt uit jezelf komt, zoals bij Arjen Robben, kun je gewoon je vader als zaakwaarnemer aanhouden. Arjen Robben bracht zichzelf met zijn instelling, mentaliteit en doorzettingsvermogen, langs bij de mooiste en grootste clubs van Europa.
Het afsluiten van zijn carrière verloopt voor wereldspeler Arjen Robben wat moeilijker. Want de liefhebber pur sang en de ware prof met een ongekende winnaarsmentaliteit deden Robben besluiten weer terug te keren naar daar waar het begon: FC Groningen. De Groninger kan gewoon niet stoppen.
De comeback verloopt nog niet zoals gewenst maar Robben weet zichzelf enorm veel druk op te leggen en zich door nieuwe blessures te knokken om op 36 jarige leeftijd toch nog zijn FC Groningen in de Eredivisie te kunnen dienen.
‘Ik leg mezelf geen onnodige druk op’, zegt Zakaria Bakkali op 25 jarige leeftijd na vele mislukte jaren bij tal van voetbalclubs…
