Xavi Simons maakte donderdagavond grote indruk tijdens PSV – Arsenal. Een week eerder in Londen was zijn aandeel beperkter.
Donderdagavond stond er geen maat op Simons, die niet alleen in de Eredivisie veel indruk maakt maar ook op het Europese toneel grote stappen in zijn ontwikkeling maakt. De jongeling spot met alle wetten want wennen aan een hoger niveau gaat Simons zo eenvoudig af dat zij plafond inmiddels de Europese top zal gaan zijn. Inmiddels heeft het Engelse voetbal ook kennis gemaakt met Xavi Simons en dat is bepaald niet onopgemerkt voorbij gegaan.
De middenvelder passeerde geregeld zijn tegenstander alsof ze er niet stonden. Watervlug nam Simons de bal aan om vervolgens pijlsnel zijn volgende actie in te zetten. Het was duidelijk te zien dat de Engelse verdedigers het steeds moeilijker kregen met het spel van Simons. Met de minuut werden de toch niet kinderachtige Engelse defenders angstiger als Simons weer op hen af kwam gesneld. Bijzonder om te zien was dat Simons naar mate de wedstrijd vorderde, steeds minder kort gedekt werd, bang als men was voor behendig wegdraaien of uitkappen.
Simons wist op spectaculaire wijze de bal in het doel te krijgen. Zijn doelpunt deed terugdenken aan het gerommel en gefrommel van ene Romario. De Braziliaan kon als geen ander in de kleine ruimte simpel meerdere verdedigers uitspelen om vervolgens bijna stiekem de bal in de buurt van de doelman toch tegen de netten te tikken. “Ik moet het zelf nog terug kijken. Er waren veel mensen daar en ik wilde gewoon scoren en het team helpen. Dat was mijn doel”, zo gaf hij aan. “Ik heb genoten, echt genoten. Het team ook, dat zag je ook. We wisten dat we met energie moesten starten. Arsenal staat eerste in de Premier League. Dat respect heb je wel.”
Gevraagd werd hoe het kan dat hij ondanks zijn lengte fysiek zijn mannetje kan staan in de duels. “Dat was in Parijs ook al. De Ligue 1 is ook een heel fysieke competitie, dus ik moest iets zoeken dat ik mezelf kon verdedigen in de wedstrijden”, zei hij daarover. “Uiteindelijk is het veel oefenen in de gym. Dat is voor mij het belangrijkste. Ik kwam van Barcelona en daar zit je niet veel in de gym. Daar is het veel met de bal. In Parijs was het een heel ander leven en dan moet je jezelf wel beschermen. Dat ik klein ben maakt niet uit, ik moet gewoon sterk zijn.”
