Opnieuw stijgende salarissen, kopte Voetbal International deze week in een VI Pro artikel.
Dat mag eigenlijk al geen verbazing meer wekken want enkel in de seizoenen dat Corona de wereld teisterde, stegen de salarissen niet zo exceptioneel als voorheen het geval was én heden ten dage het geval opnieuw is.
VI’s hoofdredacteur Tom Knipping publiceerde op de website van Voetbal International een artikel over de stijgende salarissen in de Eredivisie en gaf zijn analyse op het geheel. De conclusie is dat voetballers in de Eredivisie actief over het algemeen in Nederland steeds meer gaan verdienen.
Knipping haalt daarbij een voorbeeld aan waarin de jonge Amerikaanse spits Ricardo Pepi als voorbeeld wordt gesteld. “Voor komend seizoen is het te hanteren salarisgemiddelde voor een Eredivisie-voetballer vastgesteld op bijna 334 duizend euro. Een nieuw record”, verklapt hij in het weekblad.
Hoe steekt de regelgeving precies in elkaar? Knipping legt het uit. Spelers die niet uit de Europese Unie komen, moeten zelfs minstens 150% procent van het gemiddelde salaris verdienen. “De consequentie is dat een non-EU-speler een half miljoen moet gaan verdienen om in Nederland te mogen voetballen”, aldus Knipping, die verwijst naar Ricardo Pepi, die PSV natuurlijk honderduizenden euro’s kost maar tegelijk geen hele dure of bovengemiddelde dure kracht voor de club is.
“Het gevolg van het hogere salaris is dat ook de kosten voor voetballers zonder EU-paspoort opnieuw stijgen. Om precies te zijn moet zo’n aankoop 500 duizend en 408 euro per jaar gaan verdienen. De topclubs zullen daar niet van schrikken, aldus journalist Knipping.
Knipping wijst naar de drie topclubs in Nederland en de betaalbaarheid van dergelijke salarissen. “Voor PSV is dat echter niet zo relevant, omdat het minimumloon voor die clubs bij wijze van spreken kleingeld is”, stelt Knipping vast, om vervolgens naar de tegen FC Eindhoven opnieuw scorende spits.
“Als PSV de Amerikaan Ricardo Pepi haalt, is de wettelijk verplichte salarisgrens geen item. Sterker nog, in feite hebben de topclubs nu een concurrentievoordeel ten opzichte van de rest, voor wie een groot deel van de wereldmarkt niet toegankelijk is. Verder zijn ook de spelersvakbonden tevreden over de salariseis, omdat de Nederlandse talenten meer kans maken zolang clubs niet goedkoop kunnen shoppen in Verweggistan”, besluit Knipping.
