In zijn column in het AD refereert Wilfred Genee aan de prestatie van PSV in Europa.
Knijp jezelf deze week nog eens in de arm, want het is historisch: een Nederlandse club die na de winterstop nog actief is in de Champions League. Dat zullen we niet vaak meer meemaken. Het is bijna net zo uniek als de wijze waarop oer-Ajacied Johan Cruijff destijds met aartsrivaal Feyenoord de dubbel pakte. Hoe slecht we er in Europa op staan, blijkt uit het feit dat we zelfs in de Europa League al voor de winterstop klaar zijn met de Nederlandse inbreng.
Het geeft tegelijk aan hoe bijzonder de prestatie van PSV is en het beleid dat daar gevoerd wordt. Natuurlijk moest de gemeente enkele jaren geleden nog bijspringen, door de grond onder het stadion en de Herdgang voor een slordige 50 miljoen euro te kopen, maar zeker de laatste seizoenen werpt het sportieve beleid van de Eindhovense club zijn vruchten af.
Marcel Brands is een slimme technisch directeur en met Toon Gerbrands is er iemand gekomen die het topsportklimaat heeft verbeterd. Dat daarbij bepaalde financiële risico’s worden genomen, is inherent aan een dergelijk beleid. Al blijft het opmerkelijk dat financieel directeur Erik Hendriksen in december vertrok, terwijl hij nog geen drie jaar actief was in de directie. Bij andere clubs was dat in het verleden regelmatig een voorbode voor slecht financieel nieuws. Tegelijk heeft Gerbrands bij AZ geleerd waar financiële overmoed toe kan leiden.
Dat is ook de reden waarom de raad van commisarissen van Ajax als een bok op de haverkist zit als het gaat om de uitgaven. Wat de oud-spelers en trainers ook roepen. Begin januari lag Frank de Boer nog op ramkoers en meende hij dat de rvc best wat meer risico’s mocht nemen. De door de trainer begeerde spits kwam echter niet en Frank ging weer terug in zijn hok.
Hoewel het eigen vermogen inmiddels meer dan 110 miljoen euro bedraagt, lieten de laatste cijfers ook zien wat een verschil deelname aan de Champions League kan maken. De netto omzet van Ajax is gedaald met ruim twaalf miljoen euro en over het hele seizoen worden negatieve cijfers verwacht. Voorzichtigheid is dus geboden, zeker nu de zoveelste revolutie bij Ajax is mislukt. De beoogde aansluiting in Europa is namelijk verder weg dan ooit.
Het is sowieso wonderlijk om te zien hoe gemakkelijk men in Amsterdam weer tot de orde van de dag is overgegaan na het vertrek van Johan Cruijff. Alsof een van de meest bloedige veldslagen in de clubhistorie nooit heeft plaatsgevonden. Alles gaat door, niets beklijft.
We moeten ook niet raar opkijken als Louis van Gaal na zijn ontslag bij Manchester United nog een keer bij Ajax aan de slag gaat. Of gekker nog, dat Johan Cruijff als ultieme wraak Feyenoord nogmaals bij de hand neemt. Natuurlijk heeft Cruijff eerst een belangrijke slag te winnen, maar gelet op de strijdvaardigheid waarmee hij zijn ziekte te lijf gaat, lijkt Cruijff de enige oplossing om Feyenoord weer een titel te bezorgen. Hoe idioot dit ook moge klinken. Maar de kans dat dit lukt, is nog altijd groter dan het winnen van de Champions League door een Nederlandse club.
Het is wonderlijk om te zien hoe gemakkelijk men in Amsterdam weer tot de orde van de dag is overgegaan na het vertrek van Johan Cruijff. Alsof een van de meest bloedige veldslagen in de clubhistorie nooit heeft plaatsgevonden.
