'PSVHOERENSCHAAMKLOOTZAKKEN' | Belerende Nico Dijkshoorn over late Groningse gelijkmaker

Nico Dijkshoorn heeft eigenlijk best wel een beetje genoten van de titelstrijd tussen PSV en Ajax. PSV landskampioen? Toch best prettig, vindt Dijkshoorn.

Alhoewel dat ook van doen heeft met Wout Weghorst. Het werd een achtbaan vol voetbalemoties voor voetbalminnend Nederland. Voetbalemoties, waar Dijkshoorn als wijs heer eigenlijk niets mee heeft.

Of toch wel...want het is toch fijn dat al die emoties bestaan en er mogen zijn want anders zou de columnist zijn gevatte, scherpe, belerende en vaak ongezouten mening niet kunnen ventileren. Om het af te maken doet Dijkshoorn er vaak nog wat schepjes bovenop door middel van grappen en grollen over iemands uiterlijk, intelligentie-niveau, haardracht en/of anderen van dit soort uiterlijke kenmerken. 

Dijkshoorn zou Dijkshoorn niet zijn, als hij voetbalminnend Nederland na de titelstrijd tussen PSV en Ajax niet toch een boodschap zou willen meegeven. En zo geschiedde. En een beetje belerend ook wel blijkt uit zijn column in weekblad Voetbal International. Ach ja, Nico is wat dat betreft net Johan Derksen. Ook Derksen geilt op het blijven delen en willen herhalen van zijn visie, die steeds dezelfde standpunten bevatten. Herhaling na herhaling. Opnieuw, opnieuw en opnieuw...

De afgang van Ajax blijkt Dijkshoorn ergens toch ook wel te kunnen appreciëren. 'Lijkt me toch mooi. Een doodsbang gezin in de kamer, 25 minuten lang het geluid van brekend vaatwerk, een keukenkastje dat van de wand wordt getrokken, loeiend gehuil, een omvallende koelkast en daarna ons kleine broertje naar de keuken sturen om te kijken hoe pappa erbij ligt. ‘Hij ligt met zijn armen om een komkommer', begint de cynische columnist zijn relaas om andermaal duidelijk te maken dat hij niets moet hebben van iets wat op fanatisme lijkt, terwijl fanatisme ook normaal en stabiele uitingen kent.

'Louis van Gaal die met AZ bij Excelsior naast de landstitel greep, ik kan daar nog dagelijks naar kijken. Ik moet eerlijk zijn: ook woensdag, toen Ajax tegen FC Groningen in de laatste minuut het kampioenschap in rook op zag gaan, stond ik op van mijn bank en riep heel hard: Jaaa!’ Niet omdat ik partijdig ben, maar omdat ik mij als columnist ongelofelijk verheugde op de reactie van Wout Weghorst', wijst Dijkshoorn net als Johan Derksen naar de spits van Ajax.

'De huilende Weghorst en zijn vlucht naar de kleedkamer, ik kon niet wachten op de honderden filmpjes die daar op Instagram en TikTok van zouden worden gemonteerd. Wout in slow motion richting de uitgang en dan een diepe stem: ‘Je laten vaccineren. Het is nooit te laat.’

'Ik voel alleen wat leedvermaak als een arrogante coach of een arrogante club verliest, maar dat is het', wil Dijkshoorn voetbalminnend Nederland andermaal en opnieuw duidelijk maken dat hij, de grote maar vooral verstandige en stabiele karakterman Dijkshoorn, immer boven de partijen staat.

Maar dan toch geeft Dijkshoorn toe van het geheel tussen PSV en Ajax te hebben genoten. 'Maar, eerlijk is eerlijk, vanochtend, op de laatste dag van de competitie, zou ik graag een dagje superfan van PSV of Ajax zijn geweest. Lijkt me mooi. Vlak na de wedstrijd mijn vriendin Tanja aan de telefoon met mijn kinderen. Ik luister, vanuit de slaapkamer. ‘Ja, nee, hij ligt op bed. Nee, niet vastgebonden. Na dat eerste doelpunt van PSV tegen Sparta liep hij zwijgend het huis uit. Mensen van de NS hebben hem een uur geleden thuisgebracht. Hij hing ergens naast het spoor in het prikkeldraad. Nee, hij wil niets eten. Hij kwam net de kamer in en toen heeft hij met mijn lippenstift heel groot PSVHOERENSCHAAMKLOOTZAKKEN op zijn borst geschreven. Ik ga even naar hem toe nu. Ik hoor de douche lopen. Meestal zet hij die aan als hij moet huilen. Mag ik niet zien.’ Een half uur later weer tegen mijn kinderen: ‘Jullie vader zit op het dak. Naakt. Hij eet een gloeilamp op', aldus de columnist, die vervolgens lief is voor zijn werkgever. 

Dijkshoorn maakt de lezer nog even duidelijk dat hij het zo fijn vindt dat Voetbal International een onpartijdigheid medium is want daar voelt Big Nico zich al 30 jaar erg prettig bij. Ja Johan, Nico praat jou ook de komende 30 jaar het liefste zo vaak als het maar kan, naar de mond. 

Zoetsappig en een beetje belerend, meldt Dijkshoorn er nog bij: 'Ik voel mij goed hier. Ik wil het daarom, op deze veilige plek, nóg harder formuleren. Ik voel een diep medelijden met mensen die hopen dat een andere club verliest. Omarm onpartijdigheid en voetbal wordt zoveel leuker', aldus Nico Dijkshoorn over de week van PSV en Ajax en zijn gevoel daar bij. Want Nico is best een gevoelige persoonlijkheid die het ook gewoon graag over zichzelf heeft, niet waar 'Ik, ik, ik Nico Dijkshoorn...?