Hans Kraay oneens met Noa Lang

Ruim een week geleden ging de documentaire over Hans Kraay junior in première. De ESPN-presentator heeft veel positieve reacties ontvangen.

De sympathieke ESPN-journalist en analist had niet gedacht dat er ooit een documentaire over zijn leven gemaakt zou worden. Afgelopen seizoen waren de vele interviews tussen Kraay en Lang een genot om naar te kijken. De openheid van zowel Kraay als Lang, brachten mooie beelden.

Kraay en Lang waren het zeker niet altijd eens met elkaar. Kraay reageert nu op uitspraken die Noa Lang in de documentaire doet. Lang is positief over Kraay maar de journalist en analist is het niet helemaal eens met Lang.

Over een documentaire had Kraay ‘nog nooit nagedacht’. “Als ik aan een documentaire denk, dan denk ik aan Ruud Gullit, Willem van Hanegem, Marco van Basten, Wesley Sneijder, Rafael van der Vaart of grote televisiepersoonlijkheden als Mart Smeets. Ik voel me zeer gevleid dat de directie van ESPN, als soort cadeautje omdat ik dertig jaar op tv ben, heeft gezegd het een leuk idee te vinden om een docu te maken. Ik heb een bombardement aan reacties gehad. Ze waren heel positief.”

"Ik vond het heel eng, een docu, ik heb ook vier of vijf keer ‘nee’ gezegd tegen de directie. Maar nu ben ik erg trots”, vervolgt de 65-jarige voormalig voetballer. “Van Brian Brobbey tot Noa Lang, van Johan Derksen tot Hugo Borst, van René van der Gijp tot Erik ten Hag… Iedereen heeft meegedaan. Ten Hag had helemaal niets gedaan sinds hij ontslagen was bij Manchester United. Hij zei: ‘Kom, Hans, we gaan een leuk halfuurtje doorbrengen op de Vijverberg. Het werden vijf uur. Zelfs de Brighton-supporters, waar ik dertig jaar geleden heb gevoetbald, waren enthousiast.”

Terug naar Noa Lang. Lang zei in de documentaire dat hij Kraay ‘een mooie gozer’ vindt, maar dat andere verslaggevers ‘tien keer niks’ zijn. Daar denkt Kraay uiteraard anders over. “Nee, daar ben ik het helemaal niet mee eens. Dat heb ik er niet meer uit kunnen knippen”, lacht Kraay. “Waarom hij mij mag? Met jongens als Brobbey, Lang en Hartman, die rond de 22 à 24 jaar zijn, heb ik op de een of andere manier een goede klik. Ze vertrouwen me en vinden me geen oude lul. Ze kunnen ook goed tegen kritiek. Zoals Lang zegt: ‘Met fonkelende ogen kan Hans hele vervelende vragen stellen. We vergeven het hem heel vaak.’