Gasiorowski wil niks van suggestie weten: 'Mijn moeder vermoordt me als ik dat doe'

Yarek Gasiorowski maakte deze zomer de overstap van Valencia naar PSV, nadat hij bij de Spaanse club drie maanden langs de kant had gezeten. Ondanks dat hij nauwelijks Engels sprak toen hij in Eindhoven arriveerde, vond de jonge verdediger verrassend snel zijn draai.

Op twintigjarige leeftijd heeft hij zich vanaf de eerste competitiewedstrijd al in de basis genesteld. “De beslissing om naar PSV te komen, is de beste in mijn leven geweest. Ik ben verliefd op PSV", zegt hij in gesprek met ESPN.

Zijn lange haar geeft hem een ietwat ruige uitstraling, al is Gasiorowski in werkelijkheid bijzonder rustig. Aan afknippen denkt hij niet. “Mijn moeder vermoordt me als ik dat doe. Ik haal af en toe een beetje van mijn baard af, maar mijn haar niet. Mijn moeder wil dat ik er zo uitzie, ik heb van kleins af aan lang haar gehad. Zij is ook mijn kapper.”

Gasiorowski woont inmiddels op zichzelf, maar brengt weinig tijd buitenshuis door. Zijn moeder reist zo vaak mogelijk naar Nederland, zijn vriendin komt twee keer per maand over en ook zijn vader laat zich op momenten zien. Om zijn pols draagt de verdediger een armbandje dat hij van zijn moeder kreeg; voor hem een symbool van hoe belangrijk zijn ouders zijn geweest. “Zij hebben alles opgegeven om mij te kunnen laten voetballen. We woonden op 50 minuten van Valencia, zij moesten mij altijd brengen.”

In Eindhoven kan hij met zijn Spaans weinig beginnen, dus is hij druk bezig de Engelse taal onder de knie te krijgen. Twee keer per week volgt hij lessen en op het veld lijkt zijn beperkte woordenschat hem nauwelijks te hinderen. “Voetbaltaal is universeel, dat is het belangrijkst en gaat goed. En ik kende een paar woordjes in het Engels, zoals links en rechts.”

Het interview zelf voert hij nog in het Spaans, met hulp van een tolk, maar hij is optimistisch: “Over twee maanden kan ik de interviews in het Engels doen.”

Hoewel zijn achternaam anders doet vermoeden, spreekt Gasiorowski geen Pools. “Ik begrijp niks van het Pools”, zegt hij lachend. Zijn vader trok op jonge leeftijd naar Spanje om daar een toekomst op te bouwen. Vroeger bezocht het gezin nog iedere zomer Polen, maar door belangrijke jeugdtoernooien in de zomermaanden raakten die bezoeken langzaam op de achtergrond.

Op zijn rug staat daarom niet zijn achternaam, maar simpelweg ‘Yarek’. “Dat is altijd al zo geweest. Mijn vader spreekt mijn achternaam ook weer anders uit dan ik.”