‘Schrijf dat maar op in dat krantje van je’, horen we Louis van Gaal geregeld zeggen als hij een conversatie met Valentijn Driessen begint.
Conversaties tussen van Gaal en de Telegraaf zijn vaak discussies op het scherpst van de snede en tot ver over de grens. Vrijdagavond bood Oranje daar ook alle aanleiding toe en dus stak Driessen van wal in zijn ‘krantje’. De Telegraaf haalde vrijdagavond snoeihard uit naar het Oranje van Louis van Gaal, waarbij ook de matige eerste wedstrijd tegen Senegal aangehaald werd. Het houdt allemaal niet over wat Oranje de fans te bieden heeft. En dus klinkt er kritiek, ook vanuit het buitenland.
Spaanse en Belgische media houden het nog enigszins positief en stellen dat er nog van alles mogelijk is, mits er harder gewerkt wordt door Oranje en haar staf. In Spanje zien ze dat kwalificatie een feit is maar verder klinkt er vanuit andere landen harde kritiek en is er geen krant of medium onder de indruk.
Teun Koopmeiners, Marten de Roon, Davy Klaassen en Wout Weghorst zijn allen geen spelers die op internationaal niveau het verschil kunnen maken. Niet bij hun clubs en al helemaal niet in Oranje. Het is de zogenaamde B garnituur van Oranje. Deze B garnituur wilde Louis van Gaal graag aan het werk zien, zei hij voorafgaand aan de tweede WK wedstrijd. Tel daarbij op dat spelers als Bergwijn en Berghuis ver onder het normale kunnen spelen én Bergwijn zonder zelfvertrouwen zielloos over het veld loopt. De man die normaal wel zelfvertrouwen uit weet te stralen, lijkt zichzelf en zijn staf nu toch enigszins te overschatten. Want de gekozen voor van Gaal heilige, maar onwennige en slecht uitgevoerde speelwijze, lijkt deze groep Oranje spelers nauwelijks te passen. En dat is geenszins vreemd te noemen zonder een lange periode van voorbereiden want vrijwel geen enkele speler speelt op de positie die hij bij zijn club ook bespeelt.
Los daarvan laat de versterkte vijfmans defensie steek na steek vallen. Marginale tegenstanders als Senegal en Ecuador creëren te veel kansen tegen het matige Oranje. Vanuit dat standpunt bezien leverde het B elftal van het Nederlands Elftal eigenlijk een bijna topprestatie tegen het ingespeelde en hard werkende Ecuador. De underdog uit Midden-Amerika proefde na de snelle 1-0 dat Oranje niet top was en vooral niet durfde door te pakken. Na de vroege 1-0 liet Nederland de bal rondgaan maar halverwege de eerste helft gaven de Ecuadorianen plots gas en zagen ze vooral op rechts veel ruimte bij Oranje ontstaan. Dumfries werd een paar keer lelijk te kijk gezet middels de ruimte achter hem, de vijfmans verdedigingslijn ten spijt.
Het spel wat Louis van Gaal wenst te spelen gaat veelal ten koste van de automatismen die de spelers bij de eigen clubs juist wel ervaren. Andries Noppert niet meegerekend, vullen slechts Denzel Dumfries en Daley Blind bij Oranje de positie (lees ruimte) in zoals zij die bij hun clubs ook invullen. Alle andere spelers die van Gaal liet starten vullen de positie bij hun club anders in dan bij Oranje óf moeten vanuit hun positie juist anders spelen in Oranje dan ze bij hun club gewoon zijn. Tel daarbij op het niveau van B spelers als Teun Koopmeiners, Marten de Roon, Davy Klaassen en Wout Weghorst en de kaarten lijken geschud te zijn. Het is allemaal te marginaal om successen te kunnen behalen. Vanuit dat standpunt bezien, leverde Oranje eigenlijk een heuse topprestatie op een eindronde door niet te verliezen en een belangrijk punt te winnen.
Oranje koerst af op een wedstrijd tegen Engeland in de 1/8 finale en dat zal in deze vorm normaal gesproken de laatste wedstrijd op het WK 2022. Van Gaal heeft echter gelijk door na afloop te stellen dat de vlag er na de volgende wedstrijd weer heel anders bij kan hangen.
Niks aan toe te voegen. Auteur slaat de spijker op de kop.