Deze column gaat over ‘ons kent ons’. Dat is geen Brabantse uitspraak of een gezegde maar meer een korte aanduiding van het personeelsbeleid bij PSV afgelopen anderhalf jaar.
PSV koos anderhalf seizoen geleden voor Mark van Bommel als hoofdtrainer en daar viel toen heel wat voor te zeggen. Een direct gevolg was dat Ruud Brood uit zijn functie ontheven diende te worden om de wens van van Bommel te kunnen invullen. Brood was een ervaren voetbalman waar Philip Cocu veel aan heeft gehad en op eigen initiatief als assistent bij de staf haalde.
Brood kon vertrekken want Van Bommel wilde immers een aantal bekenden uit zijn netwerk aan de staf toevoegen. Reinier Robbemond moest met alle geweld assistent worden en oude bekende Jurgen Dirkx eveneens. De onervaren van Bommel kreeg zo twee onervaren assistenten tot zijn beschikking en en passant mocht hij ook de voor hem zeer bekende Bert van Marwijk als adviseur aanstellen. Kortom, het was ‘ons kent ons’ beleid en daarnaast nam de club (lees Toon Gerbrands) ook nog eens een groot risico door veelal onervaren mensen op bepalende en strategische posities aan te stellen.
Ondertussen werd in diezelfde zomer ook de onervaren John de Jong aangesteld, die op zijn beurt weer uit zijn ‘ons kent ons’ netwerk één van zijn beste vrienden tot hoofdscout wist te benoemen. Jan Vennegoor of Hesselink schoof een plaatsje op in de hiërarchie en functieomschrijving en is dus onder zijn vriend John de Jong tot hoofdscout verworden.
Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder en is het personeelsbeleid van de zomer van 2018 geen groot succes gebleken. Sterker nog, vier personeelsleden (inclusief van Marwijk) zijn ontslagen en een drie tal ‘ons kent ons’ PSV’ers zijn inmiddels opnieuw geïnstalleerd. Ernest Faber heeft namelijk Boudewijn Zenden en Adil Ramzi als assistenten mogen benoemen. Wat is daar nu mis mee, zult u denken? Dat heeft natuurlijk alles van doen met de behaalde resultaten en de nog te behalen resultaten maar een assistent van buiten iemands netwerk of directe kring kan vaak verfrissend werken. En zeker gezien het feit dat de voorganger van Ernest Faber alleen maar ‘ons kent ons’ mensen om zich heen had. Al blijft de kwaliteit op het veld natuurlijk leidend wat de (beoogde) resultaten aangaan.
Het ‘ons kent ons’ personeelsbeleid op de Herdgang lijkt daarmee nog niet ten einde gekomen. Faber liet anderhalve week geleden plots weten dat de rol van Zoet bij PSV nog niet is uitgespeeld. Dat is een zeer opmerkelijke uitspraak te noemen als deze niet bedoeld is om Zoet te motiveren en scherp te houden voor zijn rol als tweede doelman. Jeroen Zoet heeft in kalenderjaar 2019 namelijk helemaal niets laten zien wat met topsport te maken heeft. Zowel zijn keeperswerk als zijn houding en uitstraling onder de lat; het was een heel jaar lang allemaal onder de maat. Kalenderjaar 2019 had er voor PSV heel anders uitgezien als Jeroen Zoet of eerder was vervangen of eerder een normaal niveau ten toon had gespreid, zoveel is zeker.
In de wereld van de topsport en topsportbeleving kan het dan in geen enkel geval zo zijn (los van blessures) dat er enkele weken later weer een nieuwe kans op eerherstel volgt. Dit is onmogelijk en daarmee zou Ernest Faber zichzelf volstrekt belachelijk maken en tevens een volkomen verkeerd signaal naar de rest van de selectie afgeven. In feite straal je dan uit dat je een heel kalenderjaar lang fout op fout kunt stapelen zonder dat dit consequenties voor de nabije toekomst zal hebben. Een eventuele vervanging van Unnerstall voor Zoet zou het fundament topsport- en topsportbeleving volledig onderuit halen en biedt dan weinig hoop en houvast voor de rest van het seizoen.
Faber zegt over Zoet: “Hij heeft het hier zes jaar prima gedaan. Ik hoop dat hij bij ons blijft. Hij is goed genoeg om onder de lat te staan bij deze club. Zoet gaat dus gewoon mee met PSV mee naar Qatar en is tijdens het trainingskamp van plan de concurrentiestrijd aan te gaan met Lars Unnerstall”, zegt Faber over Zoet, die vorige week zelf ook al liet weten voor zijn kans te willen gaan onder de lat bij PSV. Dat laatste is natuurlijk zijn goed recht.
Ernest Faber gaf ook aan dat hij Jeroen Zoet al een jaar of 10 kent uit zijn periode bij PSV onder 19. Kortom, het ‘ons kent ons’ principe geldt ook voor Jeroen Zoet en Ernest Faber. Het zal toch niet zo zijn dat het ‘ons kent ons’ beleid wéér gehanteerd gaat worden na het trainingskamp in Qatar…..
