Willem van Hanegem heeft vol verbazing naar de verrichtingen van PSV gekeken, laat hij weten in zijn column in het AD.
Dat PSV is toch niet te geloven. Heb je twee weken geleden bij Ajax een geweldige wedstrijd gespeeld en dan gooi je dat goede gevoel meteen weer weg door zo te lopen klooien tegen Excelsior. Kan je het beter treffen, vier dagen voordat je in de Champions League moet spelen, zo’n tegenstander krijgen? Excelsior is nota bene kandidaat voor de nacompetitie. Tegen zo’n ploeg moet PSV met zijn beste elftal even gas geven, afstand nemen en dan een paar spelers eruit halen om ze wat rust te gunnen.
Maar je kon er zaterdagavond op wachten dat het 1-1 zou worden. Dat zag je aankomen. Natuurlijk heeft PSV kansen gehad, maar die moet je dan toch gewoon maken? Een ploeg als PSV kan niet op zeventig procent spelen en dan gewoon even winnen. Dat is alleen weggelegd voor echt grote elftallen, Barcelona, Real Madrid. Ik gunde Excelsior het puntje wel. En niet omdat dat gelijkspel gunstig is voor Feyenoord. Zo zit ik niet naar wedstrijden te kijken.
Het doet me als voetballiefhebber echt pijn om een ploeg als PSV zo te zien lanterfanten. Er was geen strijd en het lukte niet om de bal over vijf, zes meter bij een medespeler te krijgen. Ik werd de afgelopen week, na de uitschakeling van het Nederlands elftal, gek van de opmerkingen over de Hollandse School. Wat is dat dan? Ik weet het niet. Net zoals ze het vroeger in mijn tijd over ons totaalvoetbal hadden. Onzin allemaal. Het gaat er om dat je gewoon gaat voetballen en de dingen doet die je moet doen.
