‘PSV een betere club dan Betis’, Farfán was ‘bang’ van Cocu, Park en Hiddink

Jefferson Farfán maakte vorige week bekend een punt achter zijn rijke voetbalcarrière te zetten en daarmee komt een einde aan een lange en succesvolle carrière.

Farfán beëindigde zijn loopbaan bij de club waar hij ook begon, in Peru’s hoofdstad Lima. Zijn einde werd bekroond met een nieuwe landstitel met Alianza Lima, waar hij in 2021 terugkeerde na een lange periode in Europa. Die bracht Farfán onder meer bij PSV, waarmee hij vier keer landskampioen werd. Het begin in Eindhoven bleek voor de toen jonge Farfán niet makkelijk want het vertrouwen in eigen kunnen moest nog groeien.

In Eindhoven was Farfán namelijk onder de indruk van zijn medespelers. “Ik was doodsbang”, legt de aanvaller uit in gesprek met Fútbol en America. “Cocu was net teruggekomen uit Barcelona, Ji-Sung Park was er en andere topspelers. Technisch waren ze super begaafd en heel sterk. Ik kreeg een warm welkom en Guus Hiddink hield van mijn stijl. Ik begon als wisselspeler, tot we op een dag vrije trappen gingen nemen. Ik durfde niet goed, maar hij zei dat ik moest. Ik pakte de bal en schoot hem in de hoek. Daarna nog een keer, vanuit een andere hoek, en nog een keer. Toen begon ik te spelen en vertelde hij me dat ik de vrije trappen moest gaan nemen.”

De Peruviaan ontwikkelde zich voortreffelijk en groeide uit tot een steunpilaar voor PSV. Het scheelde niet veel of Betis Sevilla was zijn nieuwe werkgever geworden. ‘Er kwam een betere club dan Betis’, zegt zijn zaakwaarnemer over die periode na de belangstelling van PSV en dus werd het Eindhoven in plaats van Sevilla. Farfán zegt genoten te hebben van zijn jaren in Eindhoven. “Ik herinner me wedstrijden tegen AC Milan en Arsenal, met Thierry Henry, Pires, Ljungberg… Mijn god! Daar waren ze dan, de beste spelers. Het waren moeilijke wedstrijden, maar daar heb ik veel van geleerd. Voor mij was dat een droom die uitkwam.”

Farfán weet ook nog heel goed met welke tegenstander hij het meeste moeite had. “Voor Marco Materazzi was ik echt bang. Hij heeft een eng gezicht en ik was pas twintig jaar. Toen de hymne van de Champions League klonk, schudde hij mijn hand en zei: Farfán, toch? Hij keek me aan met een gezicht alsof hij me ging vermoorden. Nee, het is die andere. Koné, zei Farfán tegen de Italiaan.