Zakaria Bakkali lijkt hard op weg naar nieuw succes nu hij bij zijn club Valencia de weg naar boven heeft gevonden. Lijkt….want de geschiedenis leert dat bij Bakkali, maar ook bij andere voetballers met Marokkaanse roots die met succes te maken krijgen, de ontwikkelingen stokken. Wat is daar nu toch de reden van, is een logische vervolgvraag.
Het lijkt er sterk op dat wanneer Marokkaanse topsporters in de wereld van het grote geld terecht komen, er in de bovenkamer enige instabiliteit ontstaat. Plotsklaps kan de roem niet meer verwerkt worden waardoor een vervolgstap, de stap naar de echte top, uiteindelijk toch niet gemaakt kan worden. Technisch gezien zijn ze vaak ongenaakbaar, maar het mentale aspect laat vaak te wensen over. Zelden of beter gezegd nooit, breekt er een Marokkaanse speler door richting wereldtop terwijl ze technisch zeer begaafd zijn. Bij PSV zijn er een aantal voorbeelden te noemen. Aisatti, Labyad, toch ook Otman Bakkal maar bovenal Bakkali.
Afellay is een minder duidelijk voorbeeld maar ook voor Afellay geldt dat hij niet altijd even stabiel was in zijn gedrag. Bijvoorbeeld in zijn periode bij Schalke. In Gelsenkirchen vragen ze zich nog altijd af wie de ware Ibrahim Afellay, is omdat het vedetten gedrag van de Marokkaanse Utrechter ongepast was in zijn periode bij Schalke.
De lokale krant Las Provincias noemde Bakkali onlangs één van Valencia’s beste spelers van dit moment. Met zijn dribbels en acties op de flank, iets waarmee hij eerder de PSV supporters op de banken kreeg, geldt Bakkali als publiekstrekker, schrijft de krant. Zo leverde hij tijdens het bezoek aan Sporting Gijón (0-1 zege) in blessuretijd de assist op matchwinner Paco Alcácer. En een klassieke voorzet op het hoofd van Shkodran Mustafi tijdens het laatste thuisduel, met Granada (1-0 winst), werd eveneens tot doelpunt gepromoveerd. In Valencia oogt Bakkali weer net zo frivool en onbevangen als bij aanvang van seizoen 2013/14, toen hij een korte maar sensationele doorbraak bij PSV beleefde. Nieuwe contractbesprekingen, een plaats op de bank en een blessure zorgde voor hoofdbrekens bij Bakkali. De roem die was ontstaan kon niet verwerkt worden want het ging al snel over geld, respect, een gebrek aan respect en over nog meer geld. Bakkali en zijn gevolg raakten verwikkeld in een strijd met PSV, zaakwaarnemers, familie, roem en nog veel meer.
Van trainer Nuno krijgt Bakkali momenteel als linkerspits de voorkeur boven Pablo Piatti en Rodrigo. Bakkali lijkt op weg naar nieuwe roem, zoals eerder Aissati, Labyad maar ook Bakkal en El Hamdaoui op weg naar roem waren, maar in het zicht van de top allen gestrand zijn. Dat zicht naar nog meer roem en geld, in de buurt van de top, nekt de vele getalenteerde Marokkaanse voetballers. Bakkali begeeft zich weer in een opwaartse spiraal omhoog dus vermoedelijk strandt Bakkali opnieuw met nieuwe roem in aantocht. Voor allemaal geldt namelijk een zelfde lijn der prestaties; het stokt bij succes, keert zich en eindigt vaak clubloos, transfervrij of met een enkele reis richting een club uit de zandbak van Dubai of Qatar. Wie is de volgende…Adam Maher?
