Bedacht voorzitter Frans van Seumeren zich in Utrecht na een week onrust rond Mo Ihattaren?

Mo Ihattaren en Ajax naderen een akkoord over een huurconstructie voor de komende maanden.

De bedoeling is dat Ihattaren fit gaat worden en aan gaat sluiten bij Jong Ajax. De middenvelder lijkt momenteel met overgewicht te kampen, zo lieten meerdere foto’s recent zien maar in samenwerking met Gerald Vanenburg is Ihattaren op weg om weer fit te worden. Vorige week verkoos Ihattaren de aanval richting Mino Raiola, Sampdoria en Roger Schmidt. Ihattaren keek ook nog enigszins in de spiegel maar maakte vooral vele andere verwijten.

Stel, je bent een toptalent van negentien jaar oud en je hebt sportief nog niets gepresteerd, je bent onder de voetbalfans gesprekonderwerp nummer één in Nederland, je bent te zwaar om topsport te bedrijven, je vertrekt zonder te communiceren bij je werkgever en jaagt diverse clubs en bestuurders tegen je in het harnas. Het gros van de negentienjarigen zou eieren voor het geld kiezen en even pas op de plaats maken tot een zeker moment dat er weer gepresteerd is. Dat zou zich dan resulteren in een radiostilte en een dagelijkse blik in die grote bekende spiegel. Mo Ihattaren doet het allemaal anders. Eerst een radiostilte van enkele maanden inlassen en daarna met de beschuldigende vinger wijzen. Het zijn kleine aanwijzingen over hoe het karakter van Mo Ihattaren in elkaar steekt. De Telegraaf maakte dankbaar gebruik van de uitspraken van de middenvelder.

Het interview met de Telegraaf vond vorige week plaats, in een periode dat de middenvelder te kampen heeft met overgewicht en een trainingsachterstand. Er was toen nog geen sprake van een akkoord met een andere club dus het wijselijke besluit om even pas op de plaats te maken en te kiezen voor de luwte, was een meer dan terecht besluit geweest. Echter niet voor Mo Ihatteren, die na maanden van wanprestaties liever kiest voor de aanval in combinatie met de verdediging. Want wijzen naar anderen is een eigenschap die de Utrechtse middenvelder als gegoten past. Zou zaakwaarnemer Ali Dursun Ihattaren niet gewaarschuwd hebben om zich gedeisd te houden in een situatie dat er nog geen contract met een andere club is getekend?

Waarschijnlijk niet. Ondertussen werd FC Utrecht concreet voor de middenvelder en de overgang zou ook al bijna rond zijn geweest, werd de lezing vanuit de Domstad. FC Utrecht verdiende daarmee op voorhand een groot compliment. Überhaupt al nadenken of je Mo Ihattaren in je selectie wenst op te nemen is dapper te noemen. Onrust met een hoofdletter O, is wat je binnenhaalt als je Mo Ihattaren onder contract neemt. Althans, dat wezen de afgelopen maanden en jaren uit. Maar iedereen verdient een tweede kans en soms wel een derde of een vierde kans. Utrecht is ook nog eens de thuis- en geboortestad van Ihattaren dus waarom niet, moet men in de Domstad gedacht hebben.

Wellicht is het FC Utrecht juist te doen geweest om de aandacht die het teweeg zou gaan brengen, want Ihattaren is natuurlijk nog steeds een begenadigd talent. Dat kan immers ook positieve aandacht met zich meebrengen en zeker als zich dat weet te vertalen naar sportieve prestaties. Of zou geldschieter en voorzitter Frans van Seumeren zijn gaan twijfelen na de recente uitspraken van Mo Ihattaren in de Telegraaf? Ihattaren wilde stappen voorwaarts maken maar leek eerst met een aantal mensen te willen afrekenen. Tja, daar kan een voorzitter van een BVO zomaar niet van gediend zijn.

Van Seumeren is immers eindverantwoordelijk en degene die de salarissen moet betalen. Als je de keuze hebt om onrust binnen te halen of buiten de deur houden, is de keuze snel gemaakt. Ook voor Frans van Seumeren en FC Utrecht.