PSV zette voor de winterstop een zeer indrukwekkende serie overwinningen neer. Pas bij de halte Feyenoord stadion spurtte de PSV intercity voor het eerst tegen.
Het gevolg was een terechte nederlaag in de Rotterdamse voetbaltempel, waar PSV eigenlijk kansloos was tegen een excellerend en stormend Feyenoord. De op dat moment kwetsbare formatie van Giovanni van Bronckhorst speelde met name goed omdat het fel, agressief en geconcentreerd speelde. Het gehele elftal zette druk en gaf PSV geen moment het idee dat er iets te halen viel in Rotterdam.
PSV liet het maar liefst de gehele eerste helft gebeuren en liet nagenoeg niets zien. Normaal gesproken laat je je als collectief én koploper een minuut of 30 maximaal onder druk zetten om vervolgens aan de hand van bijvoorbeeld je aanvoerder een statement te maken en een reactie te geven. PSV deed nagenoeg niets.
Pas in de tweede helft zette de ploeg aan, verhoogde het de druk, het tempo en kon plots prima tussen de linies van het inmiddels wat vermoeide Feyenoord door voetballen. Het was simpelweg te laat om nog met een goed of positief resultaat naar Eindhoven te vertrekken. De nederlaag was ondanks de prima tweede helft een verdiende nederlaag. Als je immers besluit om pas in de tweede helft te gaan voetballen verdien je eigenlijk een nederlaag.
Daarbij dient nog de kanttekening te worden gemaakt dat de positionering van Luuk de Jong op het middenveld een mislukt experiment was. Wat ook opnieuw als mislukt kan worden beschouwd is het opstellen van Gaston Pereiro in een wedstrijd waarin er druk gezet moet worden en arbeid moet worden geleverd. Als er gestormd moet worden geeft de Uruguayaan gewoon niet thuis.
Pereiro kon in Rotterdam na rust nog even blijven staan maar mocht in de rust van de wedstrijd van zondag in Eindhoven terecht inrukken van Mark van Bommel.
Van een nederlaag dien je als ploeg en staf in ieder geval te leren. Je mag van dit redelijk volwassen en stabiele PSV verwachten dat je in de terugwedstrijd tegen hetzelfde Feyenoord, zonder van Persie, lering hebt getrokken van de eerste wedstrijd tussen beide ploegen. Toch leek PSV niets geleerd te hebben van de eerste nederlaag deze competitie. Er werd opnieuw geen druk gezet, nota bene in een thuiswedstrijd waar eerder die middag de concurrent weer drie punten aan het totaal wist toe te voegen en het doelsaldo wist op te krikken.
Luuk de Jong en Gaston Pereiro vielen opnieuw in ‘oude’ fouten, want net als eerder in Rotterdam konden beide spelers niet brengen wat er van ze verwacht werd. Daarbij dient de kanttekening te worden gemaakt dat de Jong wel vaak redder in nood is voor PSV maar niet op de positie van middenvelder.
PSV verspeelde in de eerste helft van het seizoen maar drie punten en afgelopen weken na de winterstop rijgt de ploeg de remises aan elkaar. Viergever geeft aan dat er geen sprake van paniek is maar wijst wel naar het feit dat er harder gewerkt moet worden. “We moeten niet in negativiteit gaan hangen. We hebben duidelijke uitgangspunten over hoe we willen voetballen. Daar moeten we in blijven geloven.”
Viergever is wel kritisch op zichzelf en zijn ploeggenoten. “Dat er dingen beter moeten is duidelijk. Er moet een stapje bij. Bijvoorbeeld met het drukzetten, maar ook aan de bal. Er moeten een paar procenten bij.”
